PINEAPPLE EYES - II
2 channels videos (various duration)
ភ្នែកម្នាស់
ពាក្យថា “យើងធ្វើអ្វីក៏គេដឹងដែរ” និង “ភ្នែកម្នាស់” ដែលខ្ញុំបានលឺពីមជ្ឃដ្ឋានជុំវិញខ្ញុំ ធ្វើអោយខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ ហើយទទួលបានអារម្មណ៍ឆ្ងល់អ្វីម្យ៉ាងពីពាក្យទាំងពីរនេះ។ អារម្មណ៍នោះហាក់បីដូចជាមានភ្នែករាប់រយតាមមើលខ្ញុំគ្រប់ពេលវេលា ប្រៀបដូចជាការត្រូវបានគេឃ្លាំមើលមិនដាច់ពីក្រសែភ្នែកនារបបខ្មែរក្រហមអញ្ចឹងដែរ។
ក្នុងសម័យរបបខ្មែរក្រហម ពាក្យថាភ្នែកម្នាស់ រឺ អង្គការភ្នែកម្នាស់ ជាពាក្យដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលធ្លាប់ឆ្លងកាត់សម័យនោះដឹង លឺ និង យល់។នាយុគ្គខ្មៅងងឹតនោះ ពាក្យថា ភ្នែកម្នាស់ សំដៅលើកងឈ្លបដែលអាចជាអ្នកជិតខាងយើង ដែលតាមឃ្លាំមើលរាល់សកម្មភាពរបស់យើងគ្រប់ពេលវេលា ហើយរាយការណ៍ទៅដល់អង្គការ។
នាពេលបច្ចុប្បន្ន របបប្រល័យពូជសាសន៍នេះត្រូវបានបញ្ចប់ ហើយខ្ញុំជាក្មេងជំនាន់ក្រោយក៏ពុំដែលបានឆ្លងកាត់របបនោះដែរ។ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាត្រូវបានគេតាមឃ្លាំមើលបែបនេះទៅវិញ? ហើយពេលខ្លះទៀត ខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំដើរតួជាអ្នកឃ្លាំមើលម្នាក់ដែរ។
តាមរយៈពាក្យ និង ចំងល់ខាងលើធ្វើអោយខ្ញុំចាប់ផ្តើមចាប់អារម្មណ៍និងបានធ្វើការប្រៀបធៀបភ្នែកម្នាស់នោះទៅនឹងកាមេរ៉ាសុវត្ថិភាព និងចោទជាសំនួរថាតើកាមេរ៉ាសុវត្ថិភាពទាំងនោះ ជាភ្នែកម្នាស់របស់សង្គមបច្ចុប្បន្ន?
ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងចំងល់ខាងលើ ស្នាដៃនេះបង្ហាញពីអារម្មណ៍ដែលត្រូវបានគេឃ្លាំមើលគ្រប់ទីកន្លែង មិនថានៅទទីសាធារណៈ ឬ កន្លែងឯកជនឡើយ។ អារម្មណ៍ដែលបានវង្វេងខ្លួនឯងនៅក្នុងកាមេរ៉ាសុវត្ថិភាពនោះ ដោយមិនដឹងថាតើវាមើលខ្ញុំ ឬ ក៏ខ្ញុំមើលវា? ប្រសិនបើអ្នកជាមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវបានគេឃ្លាំមើលវិញ តើអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាវិញ?
Pineapple Eyes
I first heard the sayings “They know everything you’re doing” and “Pineapple eyes” from people around me. These sayings caught my attention, and made me feel curious and ask questions. I had the feeling as if there were hundreds of eyes secretly observing everything I do, just like people had been under constant surveillance during the Khmer Rouge regime, too.
During the Khmer Rouge period, the saying “Pineapple eyes” or “Angkar has pineapple eyes” was well-known by everyone. In those dark times, the saying “Pineapple eyes” referred to guards—they could be our neighbors—who spied on our every activity, all the time, and reported it to Angkar.
Now, the genocidal regime is over, and I am a child of the generation after it, that never experienced that regime. But why do I feel that I am always being secretly observed like that? And also, why do I sometimes feel that I have become one of the spies, too?
These sayings and my curiosity about them made me begin to be interested in comparing the “pineapple eyes” with security cameras, and to raise the question of whether security cameras may be the “pineapple eyes” of today’s society.
In order to address these concerns, this project expresses the feeling of being under surveillance everywhere, both in public and in private places. The feeling of being lost inside a security camera, and not knowing if it is observing me, or if I am observing the camera. If you were being spied on, how would you feel?